Calcetto en Venezia

Heujjj,

Waar mijn eerste week in Bologna nogal saai was en ik me afvroeg of ik hier wel voor drie maanden wilde blijven, was mijn tweede week een stuk leuker. Doordat mijn Italiaans al heel veel is verbeterd ben ik steeds meer in staat een woordje mee te spreken en begrijp ik het wanneer mijn huisbazin over de niet gedane was of haar uitstapjes naar de bioscoop begint. Mijn verbeterde Italiaans zorgt er ook voor dat ik op een normale manier met aardige Spanjaard Jaime, die geen woord Engels spreekt, kan communiceren. Helaas gaan Jaime en mijn Duitse huisgenote deze week naar huis en moet ik opzoek naar nieuwe vrienden.

Na afgelopen dinsdag eerst met een groep van tien mensen in een Italiaans restaurant te hebben geluncht, besloten Jaime en ik een balletje te gaan trappen in het plaatselijke park: de Jardina Margherita. Hoewel het met 25 graden en heel veel zon prima was, kwamen we met zijn tweeën niet verder dan twintig minuutjes naar elkaar overpassen. Gelukkig kreeg ik die avond vanuit Nederland de tip om op de site fubles.com te kijken. Op deze site worden door de hele stad wedstrijdjes georganiseerd waarvoor iedereen zich kan inschrijven.

Na even op de site te kijken en me te hebben geregistreerd, besloten we ons voor donderdagavond in te schrijven voor een indoorwedstrijdje Calcetto. Hoewel het niveau prima is en ik het zeker vaker ga doen, was dit geen succes. Doordat ik na mijn eindexamens vier maanden niks heb uitgevoerd, bleek mijn conditie dramatisch en begon na tien minuten spitsen alles te draaien. Na buiten mijn maag te hebben geleegd (zo erg was ik er aan toe…) besloot ik het spel na tien minuutjes rust weer te hervatten om vervolgens even later weer te stoppen: kramp. Hoewel ik normaal gesproken sowieso al meer van het ballenpissen dan van het rondrennen ben, leek ik als tiener tussen veelal dertigers de enige te zijn die moeite had met de intensiviteit. Drama. Maandag gaan we weer. Eens kijken of deze dikzak het dan wel aankan…

Maar goed, genoeg over voetbal. Doordat het hier voorlopig nog wel even lekker weer is, is het ‘s avonds goed te doen om wat te eten en te drinken op een terras. Dit besloten we vrijdag dan ook met een groep van 16 man (inclusief bijna alle Aziaten van de school) te doen. In veel ‘restaurants’ is het hier mogelijk om voor 8 euro onbeperkt te eten van een buffet. Bij dit buffet krijg je een (alcoholische) drank naar keuze. Hoewel deze ‘aperitivo’ dus best goedkoop is, is het jammere dat dit in Bologna het uitgaan is. Echte clubs of iets als Ladada zijn er in het centrum niet te vinden. In de afgelopen twee weken heb ik dus nog niet écht uit kunnen gaan, wat ik wel jammer vind. Hopelijk wordt dit de komende maanden wat beter, maar dat verwacht ik niet. Indien ik hier niet eerder vertrek, begint het échte fissa dus pas vanaf januari in Florence.

Het grote voordeel van Bologna is dat de grote en toeristische steden heel goed te bereiken zijn. Zo ben je met de sneltrein binnen twee uur in Roma, doe je een uur over een treinrit naar Milaan en duurt de rit naar Venetië maar twee uurtjes. Over een reis naar Turijn doe je vanaf Bologna wat langer: 3 uurtjes. Desondanks hoop ik deze trip volgend weekend te maken: Juve-Roma staat op het programma.

Met een groep van 7 man zetten we afgelopen zaterdag koers naar Venetië om een dag de toerist uit te hangen en het huwelijk van George Clooney te crashen. Hoewel ik dacht in Venetië alles met de boot af te kunnen leggen, hebben we denk ik in totaal 6 uur gelopen. Voor mij extra zwaar. Ik had nog steeds last van de intensieve tien minuutjes voetbal op donderdag.

Ik probeer af en toe wat fotootjes te zetten om Instagram, dus volg me!!!!!

A dopo,

Willem